لیز خوردن بهونه ایست تا دست هایی رو که دوست داری محکمتر فشار بدی, روز زمستونیت قشنگ!

.

.

.

دلگیرم از تمام الفبای بی کسی ، به خصوص این پنج حرف : ف ا ص ل ه .

.

.

.

کاش میشد بر جدایی خشم کرد /

شاخه های نسترن را با تواضع پخش کرد /

کاش میشد خانه ای از مهر ساخت / مهربانی را در آن سرمشق کرد .

.

.

.

تو شعر و شور باران شمالی / دل انگیزی ،

سراپا شور و حالی / به شالیزار قلبم باش باران

/ که می سوزد دلم از خشکسالی .

.

.

.

دوثت دارم رو با (ث) نوشتم تا بدونی ثانیه ها را به امید دیدارت طی میکنم .

.

.

.

جا برای گنجشکی مثل من زیاد است ،

ولی به درختان خیابان تو عادت کردم .

.

.

.

به زندانی گفتن از تو تنهاتر کیست ؟

گفت کسی که دلش زندانی دیگریست !

.

.

.

به من گفتی پر از آینده باشم / تو رفتی همچنان در خنده باشم /

تو دریای منی ، من ماهی تو / جدا از تو نباید زنده باشم .

.

.

.

زندگی زیباست چون تصویر ماست /

در مسیرش هرچه نازیباییست از تقصیر ماست .

.

.

.

کسی که رنگ پریدگی خزان را ادراک کرده

باشد به نیرنگ گل های رنگ رنگ دل نخواهد بست

.

.

.

خدایم را دوست دارم چون وفادارترین است

و شاید به رسم همین وفاداریست که تو را به او میسپارم .

.

.

.

جز من اگر عاشق شیداست بگو / ور میل دست به جانب ماست بگو
ور هیچ مرا در دل تو جاست بگو / گر هست بگو نیست بگو راست بگو.

.

.

.

عاشقی با قلب من بیگانه شد / خنده از لب رفت و یک افسانه شد
حس و حالی بعد عشق آمد پدید / بعد آنشب زندگی غمخانه شد.

.

.

.

” درد ” را از هر طرفش بخوانی درد است

دریغ از “درمان” که عکسش ” نامرد ” است . . .

.

.

.

احساس مهربان تو عطریست که هر لحظه به مشامم میرسد

نازنینم فردا زیباست و تو زیباتر از فرداها . . .

.

.

.

تقدیم به چشم هایی که در راه ماندند و دل هایی که آنها را ندیدند

تقدیم به اشک هایی که غرورشان شکست و عهدی که هیچکس با آنها نبست . . .

.

.

.

وقتی می رفتی بهار بود ، تابستان نیامدی ، پاییز شد ، پاییز که نیامدی پاییز ماند ، زمستان که نیایی باز پاییز می ماند ، تو رو خدا فصل ها رو به هم نریز

.

.

.

به که گویم که تو منزلگه چشمان منی

به که گویم که تو گرمای دستان منی

گرچه پاییز نشد همدم و همسایه ی من

به که گویم که تو باران زمستان منی

.

.

.

دعا میکنم غرق باران شوی

چو بوی خوش یاس و ریحان شوی

دعا میکنم در زمستان عشق

بهاری ترین فصل ایمان شوی

.

.

.

ای که در فصل خزان بینی مرا با پشت خم ، این زمستان را مبین ، ما هم بهاری داشتیم ، این نیز بگذرد 

نظرات شما عزیزان: