خدایا ، سه چیز مرا باز می‌دارد از این كه خواسته‌ی خود را با تو در میان گذارم ، و یك چیز مرا بر آن وا می‌دارد.
فرمانی كه داده‌ای و من در عمل به آن كُندی كرده‌ام، 
كاری كه مرا از آن بازداشته‌ای و من به انجام دادنِ آن شتاب ورزیده‌ام،
نعمتی كه به من ارزانی داشته‌ای و من در سپاس آن كوتاهی نموده‌ام، سه چیزی هستند كه مرا باز می‌دارند.
اما بخشش و نیكی بسیار تو به كسی كه روی به درگاهت آورد و با خوش‌بینی به سوی تو آید، مرا به گفتنِ خواسته‌ام بر می‌انگیزد؛ چرا كه هر احسانِ تو بخشش بسیار است، و هر نعمتِ تو نعمتی بی‌سابقه.
اینك ای معبود من، این منم كه بر درگاه عزّتِ تو همچون بنده‌ای فرمانبردار و خوار ایستاده‌ام، و همچون بینوایی عیالوار، شرمسارانه دستِ خواهش دراز كرده‌ام.
اعتراف می‌كنم كه در هنگام احسانِ تو جز خودداری از نافرمانی تو كاری نكرده‌ام، حال آن كه هیچ گاه از نعمت‌های تو بی‌بهره نبوده‌ام.

صحیفه مبارکه سجادیه 

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: