وقتی در عشق ورزیدن احساس ناتوانی می کنی و وقتی احساس می کنی که هیچ کس نمی تواند
دردهایت را التیام بخشد یا خیلی تنهایی: 
به یاد بیاور دوست من...
خدا می تواند...
وقتی احساس می کنی به خاطر گناهانت قابل بخشش نیستی و هیچ کس نمی تواند تورا دوست بدارد:
به خاطر بیاور نازنینم...
خدا می تواند...
وقتی فکر می کنی هیچ کس غم های دلت را نمی فهمد و احساس نمی کند:
بدان خوب من...
خدا می تواند...
وقتی به بن بستی رسیدی که حس کردی هیچ کس صدایت را نمی تواند بشنود:
مطمئن باش یار من...
خدا می تواند...
و سرانجام وقتی هیچ کس به تو عشق نمی ورزد و نمی تواند تو را آنطور که هستی دوست بدارد:
بهترینم...
خداوند می تواند... 

بر قاتلین حضرت زهرا (س) لعنت.

خدای من ، سلام
خدای مهربونم من دوباره آمدم ...
با هزاران هزار شرمندو البته سر به زیرآمدم
خدای مهربونم ، اینقدر خجالت می کشم که توانی ندارم که در حضورت سرم را بلند کنم . چرا که هر بار که به پیشت آمدم ، مرا پر بار کردی ومن رفتم ، رفتم وبارِ نوری راکه در من دمیدی خاموش کردم . بله من ... با دستان خودم نورت را خاموش کردم . 
وحالا چگونه می توانم سرم را در پیشگاهت بلند کنم . 
خدای من ، ای مهربانم ، من که پناهی جز تو ندارم . چون فقط تو را دارم . پس بگذار حتی با این بار سنگین ندامت و 
خجالت سرم را بلند کنم ، بگذار ... 
می دانستم که زیبایی ... 
می دانستم که مهربانی ... 
می دانستم ... 
اصلاً برای همین دوباره آمدم ... 
می دانی خدا ... دوست ندارم که هر وقت در تنگنا قرار گرفتم به یادت بیافتم . 
دوست ندارم هر وقت چیزی را از دست دادم به یادت بیافتم . 
ودوست ندارم وقتی تو را از دست دادم به یادت بیافتم . 

خدایا با من بمان

با دیدگانی تار... می نویسم... برای تو و برای دل!
دل !.... این دل تنگ و تنها... امروز تنهاتر از هر زمان دیگری هستم.....
تو هستی!.... در تار و پود لحظاتم.... اما...
اما..... سهم من از این دنیای رنگی همیشه تنهایی بوده....
چشمانم را از من مگیر... بگذار تا جان دارم برای تو بنویسم... برای تو و از تو !.... تویی که مهربانترینی...
خدایا !.......... دریاب حال مرا که.... از وصف حالم عاجزم.... و خسته....
دریاب مرا ! این بنده ی سراسر بغض و حسرت را....
صبر !.... صبر را به من هدیه کن!
خدایا !...بگذار دست یابم به هر آنچه که دلم با او آرام میگیرد... و مگذار! تو را قسم به خداییت مگذار گناه کنم....
خدایا! مواظبم باش! مواظب این روح بی قرار و تنهایم باش!
خدای مهربانم ای بی کران نازنین!... عاشقم بر تو و هر آنچه که به من هدیه می کنی!
بهترین ها را به قلب بی قرار و تنهایم هدیه کن... ای قدرتمند بی نهایت کریم.
دوستت دارم ای مهربان... تو را سپاس برای همه ی رحمت هایت...
با من بمان.... خدا.... با من که تنها تو نگهدار منی! به تو و محبت و مهر و هدایتت نیازی مبرم و عمیق دارم. 

خدايا راهي نمي بينم و آينده پنهان است
اما مهم نيست ، همين كافي ست 
كه تو همه چيز را مي بيني و من تو را 
خدايا در اين دنيا، پيوسته در معرض نابودي ، هلاك و مرگ هستم 
در دل مي گويم :
خدا يا تو به خاطر بندگانت معجزات بي شماري مي كني،
پس به نجات من هم بيا 
مرا موهبت آن بخش 
كه در تو زندگي كنم 
پيش بروم و نفس گسيخته را بكشم 
مباد كه از ياد ببرم 
تو پناه و آسايش من هستي 
با دستي دامن تو را مي گيرم 
و با دست ديگر به تهيدستان و درد مندان ياري مي رسانم
مرا در اوقات تنهايي و نيازمندي تنها مگذار 
اي رحيم و بخشنده ! 
مرا درياب! 

الهی ! راز دل نهفتن دشوار است و گفتن دشوارتر
خدایا! بنده ای در نهایت ذلت و غربت در قعر ظلمت تو را می جوید.
الهی ! هیچ کس را به هیچ کس آشنا مکن و اگر آشنا کردی از هم جدا مکن.
الهی !به ما آن ده که ما را آن به ؛ الهی ! پاک کن خاک کن.

الهی ! ترسانم از بدی خود، پس بیامرز مرا به خوبی 
الهی ! برسر از خجالت گردآریم و رخ از شرم گناه زرد
الهی ! تقوایی ده که از دنیا ببریم ؛ روحی ده از عقل برخوردار

الهی ! به صلاح آر که نیک بی سر و سامانیم ؛ جمع دار که پریشانیم. 

خدایا:عقیده مرا ازدست " عقده ام"مصون بدار.
خدایا:به من قدرت تحمل عقیده "مخالف" ارزانی کن.
خدایا:رشدعقلی وعلمی، مرا از فضیلت "تعصب" "احساس" و "اشراق" محروم نسازد.
خدایا:مرا همواره آگاه وهوشیار دار تا پیش ازشناختن درست وکامل کسی یا فکری مثبت یا منفی قضاوت نکنم.
خدایا:جهل امیخته باخودخواهی و حسد مرا رایگان ابزار قتاله دشمن برای حمله به دوست نسازد.
خدایا:شهرت، منی را که:"میخواهم باشم" قربانی منی که " میخواهند باشم" نکند.
خدایا:مرا در ایمان اطاعت مطلق بخش تا در جهان عصیان مطلق باشم.
خدایا:به من « تقوای ستیز» بیاموز تا درانبوه مسئولیت نلغزم و از تقوای پرهیز مصونم دار تا در خلوت عزلت نپوسم.
خدایا:به من توفیق تلاش در شکست، صبر در نومیدی، رفتن، بی همراه؛ جهاد، بی سلاح؛ کار، بی پاداش؛ فداکاری درسکوت؛ دین،بی دنیا؛ مذهب، بی عوام؛ عظمت، بی نام؛ خدمت، بی نان؛ ایمان، بی ریا؛ خوبی، بی نمود؛ گستاخی، بی خامی؛ قناعت، بی غرور؛ عشق، بی هوس؛ تنهایی در انبوه جمعیت؛ و دوست داشتن، بی آنکه دوست بداند؛ روزی کن. 

خدای من!

کوله بارم اگرچه از توشه راه، تهی است، انباشته از توکل که هست!
اگرچه از پنجه های وحوش گناهانم بر چهره ام خون ترس نشسته است.
اگرچه دستم از آنچه کرده است می لرزد و اگرچه موریانه های بیم ،
استواری پاهایم را سست کرده است،
دلم امیدوار رحمت توست و خاطرم جمع لطف تو
اگرچه خزه گناهانم مرداب دلم را هر لحظه به عفونت عذاب نزدیک می کند،
آفتاب اطمینان به تو هنوز در آسمان وجودم می درخشد.
اگر خواب سرد زمستانی گناه، دلم را به انجماد کشیده است،
نسیم بهاری اعتماد به لطف تو در آوندهای دلم هیجان تازه آفریده است.
اگر دانه وجودم در زیر خاکهای غفلت و نسیان،
در اشتیاق دیدار خورشید تو، شکفتن را از یاد برده است، 

الهی
در دلم غمی دارم بزرگ و بر دیدگانم نگاهی پر از حسرت و اندوه ، مرددم که آیا ناله و گریه و طلب بخشش به درگاهت پذیرفتنی است ؟! آیا لایق استغفارم ؟! اما تا شنیده ام بخشنده ای ، تا دیده ام بزرگ و مهربانی و تا آنجا که نظاره گر بوده ام وقتی دربرابر بی کرانه هایت طلبی داشتم با سخاوت اجابت نمودی ، مرا بخشیدی وبا نور قدرتت و با تلالو بصیرتت دستانم را فشردی و مرا نظاره گر بودی ودیدی .در اعتکاف دل بساط عشق را برایت گستراندم به امید نیم نگاهی از جانب تو به این خیال که مرا نیز نظری اندازی و گوشه چشمی نمایی . به درگاهت گریستم .
معبودا به تو پناه می برم و ازتو کمک می خواهم تا ایستادگی دربرابر ظلم را برایم سهل و آسان گردانی ، تا صبر و شکیبایی در برابر مشکلات را برایم میسر گردانی و توانایی ام را درمقابله با آن و شکست آن بالا بری . خدایا دردمندم و درمانم تویی ، عاجزم و توانم تویی ، بی آبرویم و آبرویم تویی ، بی حرمتم و احترامم تویی ، گناهکارم و امیدم تویی. کمک کن تا بر گناه غلبه کنم و خود را در مسیر نورانی رسیدن به تو رها سازم .
معبودا بیقرارم و قرارم تویی ، بی پناهم و پناهم تویی ، بی کسم و همه کسم تویی. از تو می خواهم ذره ای از نور مهرت را بر من بگسترانی تا به خود ببالم و با آن افتخار را تجربه کنم

تو ای یگانه دوست٬
مرا متبرک گردان
تا در راه تو گام بردارم.
مهر بورزم و بخندم.
به همه مهر بورزم٬
هر چند از من بیزار باشند.
و در هر شرایطی
هر چند ناگوار٬
پیوسته خندان باشم.
به من بیاموز٬
در هر موقعیتی به تو تکیه کنم٬
و نوای باشکوهت را بشنوم.
چون هر آنکه نوای تو را بشنود٬
با خویشتن و دنیا به آرامش می رسد. 

الهی

از سرگشتگی های دنیا و روز گار
خسته و دل نگرانم
می خواهم دیوار های فاصله را کنار بزنم
چرا که به این ایمان و باور رسیده ام که هیچ کس
جز تو فریاد رسم نیست
و نزدیکتر از تو به من وجود ندارد
پس جوانه های یادت را
با اشک ندامت چشمانم
دوباره شکوفا میکنم
امید که پذیرا باشی 

خدایا
اگر خواسته ام را اجابت می کردی
به خودم قول داده بودم ، خیلی دوستت داشته باشم
حالا که خواسته ام را اجابت نکردی
باید حواسم باشد که خیلی بیشتر دوستت داشته باشم
آخر می ترسم فکر کنی اینهمه سال
تو را به خاطر اجابت خواسته هایم
خواسته بودم 

الهی! جز از شناخت تو، شادی نیست، و جز از یافت تو، زندگانی نه، زنده بی‌تو، چون مرده زندانی است، و زنده به تو، زنده جاویدانی است.
الهی! فضل تو را كران نیست، و شكر تو را، زبان.
من بی‌تو دمی قرار نتوانم كرد احسان تو را شمار نتوانم كرد
گر بر تن من زبان شود هر مویی یك شكر تو از هزار نتوانم كرد
الهی! گرفتار آن دردم، كه تو داروی آنی، بنده آن ثنایم كه تو سزاوار آنی، من در تو، چه دانم؟ تو دانی. تو آنی كه مصطفی گفت، من ثنای تو را نتوانم شمرد آن گونه كه تو خود بر نفس خویش ثنا گفتی.
الهی! جمال تو راست، باقی زشتند، و زاهدان مزدوران بهشتند!
در دوزخ اگر وصل تو در چنگ آید از حال بهشتیان مرا ننگ آید
ور بی‌تو به صحرای بهشتم خوانند صحرای بهشت بر دلم تنگ آید
الهی! با تو آشنا شدم، از خلایق جدا شدم و در جهان شیدا شدم، نهان بودم؛ پیدا شدم. 
الهی! چون آتش فراق داشتی، دوزخ پرآتش از چه افراشتی. 

خداوندا..
من از تنهايي و برگ ريزان پاييز، من از سردي سرماي زمستان،
من از تنهايي و دنياي بي تو مي ترسم.
خداوندا...
من از احساس بيهوده بودن، من از چون حبابِ آب بودن،
من از ماندن چون مرداب مي ترسم.
خداوندا...
من ازمرگ محبت، من از اعدام احساس به دست دوستان دور يا نزديک مي ترسم.
خداوندا...
. من از ماندن مي ترسم
خداوندا...
من از رفتن مي ترسم
خداوندا...
من از خود نيز مي ترسم
خداوندا...
پناهم ده

خدایا...پروردگارا...کمکم کن که بتوانم پنجره ی دلم را رو به حقیقت 
بگشایم...
خدایا...یاریم کن که مرغ خسته دلم را که دیری است دراین قفس زندانی 
است، 
در آسمان آبی عشق تو پرواز دهم
خدایا..پروردگارا...یاریم کن که شوق پرواز را همیشه در خود زنده نگه دارم 

خداوندا!
ببخش بنده ای را که افسارش را به باد سپرد و بنده ای که آسمانش را به همین دنیا دوخت
ببخش بنده ای را که مرگ را آرزو کرد و از درگاهت نا امید شد
آمین! 

خدايا، مرا راهي ده كه فقط به در خانه ي تو توانم آمد .
دستي ، كه فقط در خانه تو توانم كوفت .
خدايا، من را چشمي ده كه فقط گريان تو باشد وسينه اي كه فقط سوزان تو .
به من نگاهي ده كه جز رو ي تو نتوانم ديد .
وگوشي كه جز صداي تو نتواند شنيد
خودت را معشوقترين من قرار ده . مرا عاشقترين خويش .
خدايا، چشم جويبار عشق مرا به تماشاي دريايت روشني ده ،
مبادا دل من اسير كوي ديگري شود و پيشاني محبت من بر خاك ديگري بسايد .
خدايا مرغ دلم كه در دام توست، مبادا كه ياد آشيان ديگري كند .
خدايا...
همزمان بارشد گياه محبتت در باغچه ي دلم هر چه هرزه گياه هست از ريشه بخشكان .
خدايا...
نكند كه روي از من بتابي ونشود كه نگاه حيران مرا منتظر بگذاري
اي پاسخ دهنده و اي اجابت كننده
اي گل بخش ديگران از گل گلستان تو اي باغبان باغ رحمت ، اي عزيز و مهربانم ، اي خداي بي همتاي من .

دعای امام در پناه بردن به خدای عزوجل

الهي خالصانه از همه بريدم و به تو پيوستم و با تمام وجودم به تو روي آوردم و از همه نيازمندان به تو روي كردم و دست نياز از او كه محتاج توست بر كشيده و اظهار نياز محتاج به محتاج را ابلهانه و نابخردانه يافتم الهي چقدر مردمي را ديدم كه عزت را از غير تو طلبيدند و خوار شدند و ثروت را از جز تو خواستند و فقير گشتند به دنبال بلندي رفتند و پست شدند پس دورانديش با ديدن اين نمونه ها عبرت گيرد و سبب موفقيتش مي شود و تصميماتش به راه درست رهنمون گردد.
اي مولاي من فقط تويي كه شايسته درخواست حاجاتي و تنها كسي هستي كه سزاواري نيازهايم را از تو بخواهم و قبل از آنكه از كسي چيزي بخواهم از تو مي خواهم.
اميدم تنها به توست و روي نيازم فقط به سمت تو مي باشد و تو را به تنهايي صدا مي زنم.
الهي فقط تويي كه يگانه اي و قدرت مستقل و برتري و توانايي و نيرومندي و علو و رفعت همگي از آن توست و جز تو هر كسي در زندگانيش محتاج رحمت تو و از انجام كارش ناتوان و در حالاتش حيران است و حالاتش دگرگون و صفاتش دست خوش است تو نيز بالاتر از آاني كه شبيه يا ضدي داشته باشي و بزرگ تر از آني كه تو را مثل و مانندي باشد پاك و منزلي و جز تو معبودي نيست. 

پروردگارا
مرا بينشي عطا فرما تا تو را بشناسم
و دانش عطا فرما تا خود را بشناسم
مرا صحتي عطا فرما تا از كار لذت ببرم
و ثروتي عطا فرما تا محتاج نباشم
مرا نيرويي عطا فرما تا در نبرد زندگي فائق شوم
و همتي عطا فرما تا گناه نكنيم
مرا صبري عطا فرما تا سختي ها رو تحمل كنم
و طبعي عطا فرما كه با مردم بسازم
مرا بزرگواري عطا فرما كه با دشمنم مدارا كنم
و بينشي عطا فرما تا زيباييهاي جهان را ببينم
مرا عشقي عطا فرما تا تو و همه را دوست بدارم
و سعادتي عطا فرما تا خدمتگذار ديگران باشم
مرا ايماني عطا فرما تا اوامرت را اطاعت كنم
و اميدي عطا فرما تا از ترس و اضطراب بر كنار باشم
مرا عقلي عطا فرما تا از خود نگويم
و معنويتي عطا فرما تا زندگي معني داشته باشد 

بارالها . . .
تنها تو قادری بر از بین بردن غمهايم
و تنها تو قادری عيبهايم را بپوشانی
و تنها تو قادری گناهانم را ببخشی و بيامرزی
بر من که بنده توام ، اگر تو رحم نکنی
اگر تو نبخشی و نیامرزی
......
اگر تو پناه من و غمهای من نباشی
چه کسی بهترین پناه دهنده ، بی پناهی من است ؟؟؟
چه کسی ؟وقتی می دانم تویی پناه همه بی پناهان
پناهم ده که بی پناهم ...
....
خدا جانم همیشه محتاج توام
خــــــــدايــــــا!
پناهم بده 

خدایا
مسئولیت شیعه بودن را که علی وار بودن ، علی وار زیستن ،
علی وار مردن ، علی وار پرستیدن، علی وار اندیشیدن،
علی وارسخن گفتن و علی وار سکوت کردن را
تا آنجا که در توان بنده ناتوان علی است هموار فرما.
علی شریعتی 

خدایا به من یقینی ده که جز تو در هستی هیچ چیز نبینم.
خدایا به من دلی ده که جز مهر تو در آن هیچ مهری را راه نباشد.
خدایا به من قلبی ده که دوست داشته باشم هر آنچه آفریده توست.
خدایا به من زبانی ده که جز بر حمد تو گویا نگردد.
خدایا هر آنچه دارم از آن توست پس آنچه خیر من است بر زبانم جاری کن تا از تو تمنایش کنم که خود بسیار نادانم.
خدایا خواسته هایم بسیارند ولی هیچ چیز در قبال آنها ندارم. پس تو از مخزن بی انتهای کرمت آنها را به من عطا کن.
معبودا با تمام آنچه تو به من عطا کردی می خوانمت پس دعایم را اجابت فرما. 

خداوندا به من توفیقی ده که فقط یک روز بنده مخلص تو باشم که می دانم حتی ساعتی این چنین بودن بس دشوار است.
خداوندا دستانم خالی اند و دلم غرق در آمال .
یا به قدرت بیکرانت دستانم را توانا گردان یا دلم را از آرزوهای دست نیافتی خالی کن.
خدایا می دانم که نادانم به ذره ای از علم بیکرانت دانایم کن.
بارالها زبانم در ستایش تو قاصر است به من زبانی عطا کن تا گوشه ای اندک از رحمت بیکرانت را سپاس گویم.
خداوندا راه گم کرده ام ، هدایتم کن.
خدایا قلبم را از تمام کینه ها پاک کن که غیر از تو کسی را بر این کار قادر نیست.
خدایا شکم را به باور ، باورم را به ایمان و ایمانم را به یقین مبدل فرما.
خداوندا به من صبری ده که بر سیلی دشمنان بخندم و با خنجرهای دوستان به رقص آیم.
خدایا شرکم را به یکتاییت ، ضعفم را به قدرتت، جهلم را به علمت، حماقتم را به حکمتت، گناهانم را به رحمتت، عصیانم را به عزتت، تیرگی دلم را به نورت، بی حرمتی هایم را به قداستت، تنگ دستی و بخلم را به کرمت و ناسپاسی ام را به لطفت ببخش. 

خدایا

چشمانت را از من مگیر
بگذار هنوز امیدوار باشم
که کسی در آسمان مرا نگاه می کند
دستانم را رها مکن
شاید باور کنم که زندگی واقعیت دارد
و مرگ پرده ای بیش نیست
کنارم بمان
تا رها از این دیوارها
در عمقِ آسمان
بوی تو را احساس کنم 

الهی!

اگر برای آن به سوی تو می آیم
که مرا از شعله های دوزخ نجات بخشی ،
بگذار که در آنجا بسوزم .
و اگر برای آن به سوی تو می آیم
که لذت بهشت را به من بخشی ،
بگذار که درهای بهشت به رویم بسته شود .
اما اگر به خاطر تو به سویت می آیم ،
محبوبم ٬ مرا از خویش مران .
متبرکم کن تا در کنار زیبایی جاودانه ات٬
تا ابد لانه کنم.

خدایا،

خودت را معشوق ترین من قرار ده و مرا عاشق ترین خویش
چشم جویبارعشق مرا به تماشای دریایت روشنی ده
مبادا دل من اسیر كوی دیگری شود و
پیشانی محبت من بر خاك دیگری بساید
مرغ دلم كه در دام توست 

مبادا كه یاد آشیان دیگری كند... 

ما خدا را گم می کنیم ..... در حالی که او در کنار نفس های ما جریان دارد .
خدا اغلب در شادی های ما سهیم نیست .
تا به حال چند بار از خوشی هایت آرام و بی بهانه به او گفته ای ؟
تا به حال به او گفته ای که چه قدر خوشبختی ؟ ؟ ؟
که چه قدر همه چیز خوب است ؟ ؟
که چه قدر خوبه که اوهست ؟ ؟
خدا همراه همیشگی سختی ها و خستگی های ماست .
زمانی که خسته و درمانده به طرفش می رویم خیال می کنیم تنها زمانی که به خواسته ی خود برسیم او ما را دیده و حس کرده اما گاهی بی پاسخ گذاشتن برخی از خواسته های ما نشانگر لطف بی اندازه ی او به ماست .
خورشید را باور دارم حتی اگر نتابد .
به عشق ایمان دارم حتی اگر آن را حس نکنم .
به خدا ایمان دارم حتی اگر سکوت کرده باشد .

الهی! می‌بینی و می‌دانی، و برآوردن، می‌توانی.
الهی! چون حاضری چه جویم، و چون ناظری چه گویم؟
الهی! هر روز كه برمی‌آید، ناكس‌ترم، و چنان كه پیش می‌روم، واپس‌ترم!
الهی! تو بساز كه دیگران ندانند، و تو نواز كه دیگران نتوانند.
الهی! چون توانستم، ندانستم، و چون كه دانستم، نتوانستم.
الهی! بیزارم از آن طاعتی كه مرا به عُجب آرد، و بنده آن معصیتم كه مرا به عذر آورد.
الهی! دانایی ده كه از راه نیفتم، و بینایی ده كه در چاه نیفتم.
الهی! هر كه را عقل دادی، چه ندادی؟ و هر كه را عقل ندادی، چه دادی؟! 

الهی! اگر یك بار گویی بنده من، از عرش بگذرد خنده من.
الهی! بر هر كه داغ محبّتِ خود نهادی، خِرمن وجودش را به باد نیستی در دادی.
الهی! من كیستم كه تو را خواهم، چون از قیمت خود آگاهم، از هر چه می‌پندارم كمترم، و از هر دمی كه می‌شمارم بدترم.
الهی! فراق، كوه را هامون كند، هامون را جیحون كند، جیحون را پر خون كند. دانی كه با این دل ضعیف، چون كند؟ 
الهی! اگر مستم و اگر دیوانه‌ام، از مقیمان این آستانه‌ام، آشنایی با خود ده كه از كائنات بیگانه‌ام.
الهی! در سرْ آب دارم، در دلْ آتش، در ظاهرْ ناز دارم، در باطنْ خواهش، در دریایی نشستم كه آن را كران نیست. به جان من، دردی است كه آن را درمان نیست، دیده من بر چیزی آید كه وصف آن بر زبان نیست!
پیوسته دلم دم از رضای تو زند جان در تن من نفس برای تو زند
گر بر سر خاك من گیاهی روید از هر برگی بوی وفای تو زند  

خواجه عبدالله انصاری

الهی و ربی من لی غیرک !
خدایا تنها تو می دانی که من چگونه ام و در دل من چه می گذرد و من چقدر بی تابم!
خدایا! چگونه تو را بخوانم که در عمق وجود خویش فقط و فقط ذکر تو جای دهم.
فقط نام تو را همیشه بخوانم و با یادت زندگی کنم.
خدایا! هراسانم! گریزانم! به فکر خویش در زندانم!
که چرا اینگونه اند مردمانی که در فکر خویش می اندیشند که می دانند، اما نمی دانند!
خدایا! چگونه است حال آنایی که غرق در خویشتن اند و غافل از اندیشیدن در پی افکار خویش!
خدایا! بی تابم! در نمی یابم که آفریده هایت چگونه اند!
نمی فهمم کجای این جهانم! نگرانم! 
نکند منم مثل اینانم! که فکرم در پی خویشتن است و از دیگران گریزانم!
الهی! لطفت را شاملم کن! عاقلم کن! باورم کن! 

الهی

از سرگشتگی های دنیا و روز گار
خسته و دل نگرانم
می خواهم دیوار های فاصله را کنار بزنم
چرا که به این ایمان و باور رسیده ام که هیچ کس
جز تو فریاد رسم نیست
و نزدیکتر از تو به من وجود ندارد
پس جوانه های یادت را
با اشک ندامت چشمانم
دوباره شکوفا میکنم
امید که پذیرا باشی