میگذرد روزی این شبهای دلتنگی ، میگذرد روزی این فاصله و دوری، میگذرد روزهای بی قراری و انتظار ، میرسد همان روزی که به خاطرش گذراندیم فصلها را بی بهار ، و از ترس اینکه بهم نرسیم شب تا صبح را اشک میریختی

.

.

.

تا عشق تو آمد در قلبم، تو رفتی ، تا آمدم بگویم نرو ،رفته بودی ، تا خواستم فراموشت کنم خودم را فراموش کردم 

هرچند تنهایی را دوست ندارم ، اما دوست دارم در قلب تو تنهای تنها باشم ! …

برای خواندن ادامه اس ام اس ها به ادامه مطلب بروید

.

.

.

از روزی که نامت ملکه ی ذهنم شد ، احساس می کنم جمجمه ام با شکوه ترین امپراتوری دنیاست . . . 

به سلامتی اون با مرامی که گرمای دستتو تو اوج سرما با گرمای بخاریه ماشینه یکی دیگه عوض نمی کنه

.

.

.

زندگی آن هنگام زیباست که آدمی بداند فکری به خاطرش در هیاهوست. 

گهگاهی سفری کن به حوالی دلت ، شاید از جانب ما خاطره ای منتظر لمس نگاهت باشد .

.

.

.

شاهزاده ی عشقی که غلامت شده ام / پابند تو و اسیر دامت شده ام / گویند کبوتری وفادار تر از طوقی نیست / طوقی صفتم ، جلد مرامت شده ام . 

ما با نفس سلامت ای دوست خوشیم / از گرمی هر کلامت ای دوست خوشیم / هرچند که افتخار دیدارت نیست / با زنگ خوش پیامت ای دوست خوشیم .

.

.

.

نم نم عشقت را با دریای محبت دیگران عوض نمیکنم ، حتی اگر در طوفان غمت بمیرم  

هم رنگ تمام آرزوهای منی/ غارتگرجان ومال و دنیای منی

بی تونفس کشیدنم ممکن نیست/ساده بگویم که همه دنیای منی . . .

.

.

.

هیچ میدانی ؟

جای “عزیزم غصه نخور” های تو را

دیازپام گرفته است . . .
 

آن نازنین کجاست که یادم نمیکند / صد غم به سینه دارم و شادم نمیکند
یک لحظه آنکه بی من هرگز نمی نشست / امشب به یاد کیست که یادم نمیکند . . .

.

.

.

میگن دوره اربابی تموم شده
پس تو اهل کدوم تباری که ما هنوز غلامتیم !؟ 

بازیچه ی شبهای من
امشب چرا غرق غمی ؟
از من جدایی رو نخواه
وقتی اسیر قلبمی
از من جدایی رو نخواه
وقتی که با تو ، ما شدم
وقتی که مرز عشق من
 جا میشه از تو ، تا خودم

.

.

.

به لب های تو می سازم کلامی
سرود آشنایی یا سلامی
ندارم جز غم عشق تو در سر
ولی افسوس که از من جدایی
 

تکرار شو شاید ما سهم هم باشیم
شاید به جرم عشق ما متهم باشیم
باز در حضور تو آشفته خویشم
در سفره عشقت درویش درویشم. . .

.

.

.

میشه پروانه بود و به هر گلی نشست
اما بهتره مثل تو مهربون بود و به هر دلی نشست . . . 

هرچند تنهایی را دوست ندارم ، اما دوست دارم در قلب تو تنهای تنها باشم ! …
.

.

.

از روزی که نامت ملکه ی ذهنم شد ، احساس می کنم جمجمه ام با شکوه ترین امپراتوری دنیاست . . .
 

صفاي اشك آهم داده اين عشق
دل دور از گنا هم داده اين عشق
دو چشمونت يه شب آتش به جون زد
خيال كردم پناهم داده اين عشق

.

.

.

چون غنچه ء گل قرا به پرداز شود
نرگس به هواى مى قدح ساز شود 
فارغ دل آن كسى كه ماند حباب 
هم در سر میخانه سر انداز شود  

اگر شبي فانوس نفسهاي من خاموش شد ، اگر به حجله آشنايي ، برخوردي وعده اي به تو گفتند ، كبوترت در حسرت پركشيدن پر پر زد ! تو حرفشان راباورنكن ! تمام اين سالها كنارمن بودي ! كنار دلتنگي دفاترم ! درگلدان چيني

.

.

.

دوست داشتن هميشه گـــفتن نيست گاه سکوت است و گاه نگــــــاه ... غـــــريبه ! اين درد مشترک من و توست که گاهي نمي توانيم در چشمهاي يکد يگــرنگــــاه کنيم 

دوست نباشد به حقیقت که او
دوست فراموش کند در بلا
خستگی اندر طلبت راحتست
درد کشیدن به امید دوا ..

.

.

.

خدایافرصت رهایی از یک عشق سوزان را بگیر از من
تو احساس شکست نا امیدان را بگیر ازمن
اگر درد است عشق پاک او امکان درمان را بگیر از من
اگر باید که بی او سر کنم جان را بگیر ازمن 

تو را نفس كشيدم و به گريه با تو ساختم
چه دير عاشقت شدم چه ديرتر شناختم

.

.

.

تو با مني و بي توأم ببين چه گريه آوره
سكوت کن سکوت کن سكوت حرف آخره 

 سر خود را مزن اینگونه به سنگ
دل دیوونه تنها دل تنگ...

دیدی آن را که تو خواندی به جهان یارترین!!!
چه دل آزارترین شد چه دل آزارترین...

.

.

.

تا تو را دیدم ندادم دل به کس
عاشقم کردی به فریادم برس

دارم از زلف تو اسباب پریشانی جمع .... ای سر زلف تو مجموع پریشانیها

.

.

.

یوسف گم شده را گر چه نیابم به جهان . . . . لاجرم سینه ی من کلبه احزان آید 

جا برای من گنجشک زیاد است ولی...
من به درختان خیابان تو عادت دارم...

.

.

.

عشق داغی است که تا مرگ نیاید نرود
هر که بر چهره از این داغ نشانی دارد. 

بهترین ها همیشه میمانند ،
شاید جلوی دیدگان نباشند اما در دل ماندگارند

.

.

.

نکند یوسف عمرم رود از مصر خیالت
باز آواره ی تنهایی چاهم بکنی 

کاش دستی از فراسوی افق ، گوش سنگین زمان را می کشید
هم زبانی می رسید از راه دور ، طعم تنها بودنم را می چشید

.

.

.

این روزها می گذرند، ولی من از این روزها نمی گذرم !!! 

برمستی من حد سزاوار زدند
با شک و یقین تهمت بسیار زدند
حلاج شدم ولی به کفرم سوگند
دلتنگ تو بودم که مرا دار زدند . . .

.

.

.

می توانی بروی قصه و رویا بشوی
راهی دورترین گوشه دنیا بشوی
من و تو مثل دوتا رود موازی بودیم
من که مرداب شدم کاش تو دریا بشوی . . . 

درعمق آرزوی من است که دروجودت خانه ای داشته باشم حتی به مساحت یک یاد

.

.

.

چو عاشق میشدم گفتم ربودم گوهر مقصود را

ندانستم که این دریا چه موج خون فشان دارد 

عشق یعنی خون دل یعنی جفا عشق یعنی درد و دل یعنی صفا عشق یعنی یك شهاب و یك سراب عشق یعنی یك سلام و یك جواب عشق یعنی یك نگاه و یك نیاز عشق یعنی عالمی راز و نیاز

.

.

.

روی یک طاقچه سنگی میون دو قاب رنگی بودن من وتو با هم داره تصویر قشنگی عکس تو تو قاب خاتم در حصار خالی از غم حتی در مرگ تن من نمی گیره رنگ ماتم 

از من آزرده مشو، میروم از خانه ی تو، قبل رفتن تو بدان عاشق و بی تقصیرم، تو اگر خسته ای از دست دلم حرفی نیست، امر كن تا كه بمیرم به خدا می میرم.

.

.

.

دلا دیشب چه می کردی تو در کوی حبیب من؟
الهی خون شوی ای دل تو هم گشتی رقیب من! 

تو از دردی كه افتادست بر جانم چه می دانی؟
دلم تنها تو را دارد ولی با او نمی مانی
تمام سعی تو كتمان عشقت بود در حالی
كه از چشمان مستت خوانده بودم راز پنهانی

.

.

.

چشم من چشمه ی زاینده ی اشک
گونه ام بستر رود
کاشکی همچو حبابی بر آب
در نگاه تو رها می شدم از بود و نبود... 

اشکهايم را روي نامه اي عاشقانه با قطره چکان جعل ميکردم!خاطرم آمد شايد دلتنگ خنده هايم باشي.ببخش اگه اين روزها عشق با گريستن ثابت ميشه.

.

.

.

كوله بارم را كه پر از بارهاي روزهاي تلخ جواني است جمع ميكنم و آنها را با خود به قله فراموشي ميبرم و به ته درياچه گذشته ها ميريزم تا شايد ديگر در زندگيم نباشند.ولي با خاطرات تو چه كنم 

از روستای چشم تو گذر کردم به شهر عشق / شهری که این غریبه در آن گم نمی شود .

.

.

.

زنده بودنم با تو بودن است و نفس کشیدنم به هوای توست ، دوستت دارم . 

دوستت دارم به اندازه ی پلک هایی که در زمان خیال پردازی هایم زدم و چه بسیار خیالاتی که در ذهن پروراندم .

.

.

.

شاخه گلت سالها بود در میان دفترت خوابیده بود ، بی اجازت امروز بیدارش کردم 

عاقبت از غم عشق تو دیوانه شدم / باده بر دست شدم راهی میخانه شدم

آن قدر حسرت میخانه کشیدم که ز شوق / به تمنای شرابت همچو پیمانه شدم .

.

.

.

گفتی مسافری و من آنقدر عاشقم که

سال هاست نماز دلم را شکسته میخوانم . . 

تو
صبح باش !
من تمام شب های تاریخ را
تاب می آورم !

.

.

.

هیچوقت نفهمیدی اما ...
مرا به لمس تنت حاجت نبود ...
تنها گوشه ای از قلبت را میخواستم 

شب ها اتاقم ماه ندارد.
"چشم هایت را قرض می دهی" تا صبح؟!

.

.

.

مدام گفتی خیالت تخت ..
من وفادارم!
و من چه ساده لوحانه ..
خیالم را تختی کردم
برای عشق بازی تو با دیگری ..